Omgaan met een dwangstoornis

dwangstoornis

Omgaan met een dwangstoornis.

Jullie kennen misschien het programma van RTL 5 wel, Levenslang met dwang. Een programma over mensen met een dwangstoornis zoals controledwang en schoonmaakdwang. Hun leven wordt bepaald door dwang waardoor ze soms niet meer normaal kunnen functioneren in de maatschappij.

Dwangstoornis:

Nu wil het zo zijn dat ik mijzelf daar enorm in herken. Ik heb zelf ook oa een schoonmaakdwang en een controledwang. Door therapie is het een stuk minder geworden. Maar een aantal jaar geleden was het erg heftig. Ik had bv een kleed in de woonkamer liggen. Elke dag was ik aan het zuigen en dweilen. Ook omdat ik een hond heb, waardoor het in mijn ogen altijd vies was. Dat kleed kreeg ik nooit goed schoon en dan ging ik op mijn handen en knieën zitten en met mijn handen wreef ik net zo lang over het kleed totdat alle haren weg waren. Mijn handen bloedde en er kwamen blaren op. Zo hard was ik aan het wrijven. En of er ook echt haren en viezigheid op lag, nee, maar in mijn ogen natuurlijk wel. Een broodje of koekje eten, was uit den boze. Ik stond er dan gelijk met de stofzuiger bij om de kruimels op te zuigen.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de controle die ik over alles moest hebben. Alles moest recht liggen, op liniaal nauwkeurigheid, alle stekkers gingen eruit als ik weg ging en ik moest alles 10 keer checken of het wel echt uit/dicht was. Dit was enorm vermoeiend. Je bent er continu mee bezig, waardoor ik niet veel tijd had voor andere dingen. Mensen uitnodigen was een hel voor mij. Zij maakten dan alles weer vies (let wel, in mijn ogen natuurlijk!) en ik kon dan weer aan de slag als ze weg waren. Daardoor was ik soms ook erg eenzaam. Het is eigenlijk een vicieuze cirkel waar je niet uit komt, of moeilijk uit komt.

Nu:

Vandaag de dag is het allemaal gelukkig een stuk minder. Elke dag wordt ik er nog wel mee geconfronteerd. Ik maak nog wel veel schoon, ik houd van een geordend huis en ik check alles 1 keer voordat ik weg ga. Maar hier is mee te leven. Het zal nooit helemaal weg zijn. Op slechte dagen komt mijn dwang weer meer naar boven als op andere dagen, maar dat weet ik nu en ik kan het handelen. Hoe ik dat voor elkaar heb gespeeld is mede dankzij intensieve therapie (lees ook mijn stuk over depressie). Ik ben door een diep dal gegaan, maar ik heb het gered!

Als ik dan dat programma zie van RTL 5, Levenslang met dwang, dan ga ik soms weer terug in de tijd en denk ik aan mijn verleden. Confronterend, maar blij dat ik nu ben waar ik ben. Ik vind ik het super dat die mensen hun probleem aanpakken. Het is moeilijk en ze hebben een lange weg te gaan, maar als ze doorzetten, komen ze er wel!

Bij deze wil ik zeggen tegen die mensen (en iedereen die er mee te kampen heeft): Het zal moeilijk zijn, maar jullie komen er wel! Jullie mogen trots op jezelf zijn!

16 reacties

  1. Wat goed dat je hier wat over schrijft. Ik ben heel blij dat er steeds meer openheid komt over psychologische en psychiatrische problemen. Fijn dat je therapie echt wat heeft opgeleverd. Ik vind het altijd erg knap als mensen hun angsten en problemen aangaan.

    • Kiki

      dank je. ik ben zelf erg blij met het programma, dan komt er misschien wat meer begrip voor deze “ziekte”.

  2. Goed dat je dit aankaart! Ik vind het programma super interessant. Ik heb wel een aantal dwang dingen, maar niets is echt verontrustend gelukkig. Al zijn die kleine dingen soms al behoorlijk vervelend!

    • Kiki

      Dank je! Kan ik mij voorstellen. Gelukkig niet verontrustend!

  3. Heftig! Misschien een beetje te persoonlijke vraag maar was er ook een aanleiding voor je dwangstoornis of is deze geleidelijk aan gegroeid?

    Maar goed dat het al veel beter met je gaat. Vind ik heel knap van je!

    • Kiki

      Dank je! Nee, het is eigenlijk gekomen door mijn depressie. Ik kreeg mijn hoofd niet op orde/rustig en zocht naar een uitweg/vlucht. Die vond ik (al was het maar voor korte duur) in schoonmaken. Ook bevestiging zoeken voor alles was een dwang voor mij. Vervelend, maar ook voor de mensen om mij heen.

      • Oh, op die manier. Klinkt begrijpelijk dat je je daaraan vast ging klampen.
        Ps: ik heb je een paasmail gestuurd 😉

        • Kiki

          Ik heb hem ontvangen! Lief van je! Jij ook fijne dagen! Xxx

    • Kiki

      En je mag mij alles vragen hoor! Geen probleem! Ik ben een open boek!

  4. Beste Kiki,

    Ik heb ontzettend veel respect voor je dat je dit zo hebt geschreven. Echt heel knap!
    Zo fijn om te lezen dat de therapie bij jou ook veel heeft geholpen en dat het heel moeilijk is, maar het ook weer beter zal gaan! Ga zo door!!!

    Zelf heb ik ook een dwangstoornis, en ik ben hiervoor nu in therapie (cognitieve gedragstherapie). Ik heb last van veel lichamelijke dwang en controledwang. Mijn therapie is heel zwaar en confronterend, maar ook heel goed. Ik ben nu iets meer dan een maand bezig. Ik kijk uit naar het moment dat de dwang niet meer mijn hele leven zal beheersen!!

    Jouw bericht geeft mij steun, en bedankt hiervoor! 🙂

    Groetjes.

    • Kiki

      Wat lief!

      Je komt er wel! Je zult door diepe dalen (moeten) gaan, maar aan het eind zal het echt goed komen! Besef dat je er misschien niet helemaal vanaf komt, maar dat het handelbaar is/wordt. Geef het een plaats en laat je leven niet meer lijden door dwang! Dat is het niet waard! Geniet van het leven! Je verdient het!

      Heel veel sterkte, je kunt het!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *