In onze moderne samenleving komen diverse vormen van relaties voor, waaronder de LAT-relatie. Maar wat houdt dit precies in en wat zijn de voor- en nadelen ervan? Laten we eens dieper ingaan op deze relatievorm.
Voordelen van een LAT-relatie
In een LAT-relatie geniet je van een zekere mate van onafhankelijkheid. Het hebben van je eigen plekje, met je eigen inrichting en regels, kan enorm bevrijdend zijn. Je hebt de vrijheid om je eigen routine te volgen en je afspraken te plannen zoals jij dat wilt.
Wanneer je elkaar dan weer ziet, bijvoorbeeld tijdens de weekenden, voelt het extra speciaal. Het gemis gedurende de week maakt de tijd samen des te kostbaarder. Bovendien hoef je doordeweeks niet voortdurend verantwoording af te leggen over je plannen en afspraken, wat een gevoel van autonomie kan versterken.
Nadelen van een LAT-relatie
Aan de andere kant brengt een LAT-relatie ook uitdagingen met zich mee. Het plannen van activiteiten tijdens de weekenden kan soms ingewikkeld zijn, vooral als jullie verschillende verplichtingen hebben of op verschillende plaatsen wonen. Daarnaast kan het gemis gedurende de week steeds groter worden naarmate de relatie vordert.
Het opbouwen van een gezamenlijke toekomst, bijvoorbeeld op het gebied van wonen, kan bemoeilijkt worden door de fysieke afstand. Ook kunnen reiskosten een financiële belasting vormen voor beide partners.
Vergelijking met samenwonen
In vergelijking met samenwonen zijn er duidelijke verschillen. Bij samenwonen zie je elkaar dagelijks, wat het gemis vermindert maar ook nieuwe uitdagingen met zich meebrengt. Zo kan het constant op elkaars lip zitten leiden tot irritaties en een gevoel van verstikking. Daarnaast moeten jullie compromissen sluiten over de inrichting van het huis en de dagelijkse gang van zaken.
Vertrouwen als essentiële pijler
Of je nu kiest voor een LAT-relatie of samenwonen, vertrouwen is essentieel. In een LAT-relatie, waarbij partners doordeweeks gescheiden zijn, is vertrouwen nog belangrijker. Het besef dat je elkaar niet constant in de gaten kunt houden en het vertrouwen in elkaars integriteit zijn cruciaal voor het succes van de relatie.
Persoonlijke voorkeuren en ervaringen
Iedereen heeft zijn eigen voorkeuren en ervaringen als het gaat om relaties. Sommigen verkiezen de vrijheid en autonomie van een LAT-relatie, terwijl anderen de voorkeur geven aan de intimiteit van samenwonen. Het is belangrijk om te bespreken wat voor jou en je partner werkt en om open te staan voor elkaars behoeften en gevoelens.
Je kan je partner ook ‘vrij’ laten terwijl je wel samenwoont. Ik heb niet het gevoel dat wij op elkaars lip zitten, ook al wonen we samen. Misschien ligt dat wel aan het feit dat ik op zaterdag vaak moet werken, dat ik vaak ’s avonds werk, … En dat we dus ook elk ons eigen ‘ritme’ hebben/blijven behouden. Een LAT-relatie zou niets voor me zijn, ik kruip graag ’s avonds bij vriendlief in bed.
Ik denk dat alles zo z’n voor – en nadelen heeft 🙂 😉
Ik denk dat het maar net is wat je als koppel fijner vind. Ik ben nu 7 jaar samen met mijn vriend en wonen sinds begin dit jaar samen, maar ook vooraf deden we alles al samen. Wij zijn eerst 5 jaar beste vrienden geweest en deden vooraf ook al veel dingen samen + we hebben ontzettend veel gemeenschappelijke vrienden! 🙂 Dat 24/7 op elkaars lip zitten is natuurlijk ook niet helemaal waar, aangezien je beiden ook gaat werken en dan alvast niet thuis bent. Bovendien is samen slapen natuurlijk heel fijn! 🙂 En dat gevoel van verantwoorden heb ik helemaal niet. Dat woord heeft zo’n negatieve bijklank en als alles goed zit, heb je dat gevoel niet vind ik! 🙂
Maar ik vind het goed dat een LAT relatie ook kan werken natuurlijk! 😉
ik kon niet even zo snel een ander woord vinden voor verantwoorden 🙂 😉
weet je hoe lékker ALLEEN slapen is!
Daar ben ik het volledig mee eens! Samen slapen wordt overgewaardeerd.
Ik slaap toch écht het lekkerste als ik alleen slaap ♡
me too! 🙂 op de een of andere manier slaap ik onrustig als mijn vriend weer naast mij ligt.
Interessant om deze voor- en nadelen te lezen. Ik kan me in veel van deze punten inleven. Mijn man en ik zijn ruim 3 1/2 jaar getrouwd en hebben ruim zeven jaar een relatie (ik ben bijna 29, hij is 26) maar we wonen niet samen. Nou heeft dit in ons geval ermee te maken dat ik in een zorginstelling zit. Eén van de redenen dat we nu toch aan samenwonen denken (voor over ongeveer een jaar), is ook dat ik moeilijk in een groep kan functioneren en mijn man er als we gaan samenwonen bijna altijd voor mij is. Soweiso houden we ontzettend veel van elkaar en willen graag bijna altijd samen zijn. Toch heeft het ook nadelen, want ik heb in de instelling mijn eigen kamer en in ons appartement niet. Soms zie ik er dan ook tegenop. Wij gaan overigens ook geen kinderen proberen te krijgen, dus ik ga eens je post over het feit da tje geen kinderwens hebt lezen.
Je eigen stekje is zo fijn! Bedankt dat je dit wilt delen bij mij! Xx
Hee Kiki,
Mijn vriend en ik hebben nu tweeënhalf jaar een relatie en wonen ook apart van elkaar, ook op grote afstand. Uit een vorige relatie heb ik nog drie kinderen die hier eens in de twee weken langs komen. Wij doen het zo dat hij hier om de week een weekje is en dat ik regelmatig een paar dagen naar hem ga, dat is voor mij lastiger te combineren met het werk en de kinderen dan voor hem. Met name hij ziet samenwonen nog niet echt zitten op dit moment, ook vanwege de kinderen die regelmatig langskomen, waardoor het voor hem ook moeilijker is om zijn werk te doen. Hij werkt gewoon vanuit huis.
Ik merk dat ik soms wel eens verdrietig ben, als we net helemaal op elkaar zijn ingespeeld, gaat ie weer…. En tegelijkertijd voel ik ook dat dit precies is wat ik te leren heb: namelijk om in mijn eigen kracht te gaan staan, mijn eigen leven ook te leven…
kan mij voorstellen dat het een heftige situatie is. Maar je kunt het! Communiceren is the key!
Fijn dat je je verhaal hebt verteld hier, waardeer ik enorm!
Dank je en heel veel succes!
Mijn partner en ik kennen elkaar al 25 jaar. Altijd vrienden geweest. Altijd wel een oogje op elkaar gehad.
We zijn sinds 10 jaar echt samen en 8 jaar getrouwd. We hebben een zoon van 9.
De laatste jaren en vooral weken onze strubbelingen en nu besloten dat we het huis verkopen en beide een eigen huisje gaan nemen. Mijn huis word het basishuis, en hij komt dan op woensdag en in de weekenden bij ons slapen. Op dinsdag bijvoorbeeld extra eten.
En wanneer ik hem nodig heb, staat hij zo op de stoep.
IDEAAL.
Samen slapen is lekker, zeker, maar onderschat alleen slapen niet 😉 !
Je eigen ritme, savonds lekker alleen op het bankie uitrusten van de lange werkdag & zorg voor zoon. Je eigen TV programmas.
Geen ergenissen over rommel van de ander. Geldproblemen niet.
IDEAAL!!!!
Wel samen op vakantie en leuke dingen doen.
Als je elkaar weer ziet, weer verliefd zijn.
Als ik moe ben, hem opbel wel te komen koken bijvoorbeeld, dan doen we dat.
Geluk dat wij het financieel kunnen doen en een leuke verhouding hebben zo met onze zoon, maar alles is persoonlijk!
Onze zoon heeft er ook niets aan aan 2 ouders die chagerijnig zijn en de hele tijd ergeren. Voor ons werkt dit TOP!
Wat een mooie, creatieve en goede oplossing! Everybody happy! Chapeau!
Pingback: Internet daten en Relatieplanet, Wel of niet doen??
Naast alle positieve posts: Ik zie toch nog wel wat meer nadelen van LATten dan genoemd, hmm, laat ik ze maar valkuilen noemen. Mijn situatie: LAT relatie van 16 jaar met kind van 14 op de klippen gelopen; maandje of wat geleden. Dus een flinke bias zit er (nog) wel in :-). We woonden op 10 minuten lopen van elkaar…
Valkuilen:
* Spanning op en uitholling van de emotionele band die met een liefdesrelatie komt. Hoe vaak vind je dat je elkaar wilt zien; beminnen; bellen; appen; msnen; whatever? Dit wordt problematisch op het moment dat je daar behoorlijk verschillend over denkt.
* Complete afspraak-moeheid; gevecht om tijd en aandacht. Het gevoel krijgen een klein tandwieltje te zijn of worden in het complexe klokwerk van je partner’s leven. Gevoel van doelloosheid (“dit gaat nergens heen”). Omdat we zo dicht bij elkaar woonden, konden we ook wat flexibeler omgaan met afspraken. Als een van ons geen zin had, of zich niet prettig voelde, meldde we “gewoon” af. Achteraf natuurlijk een recept voor disaster, want dan weet je helemaal niet meer waar je aan toe bent…
* Op den duur totale uitholling van spontaniteit. Spontane bezoeken worden gezien als onacceptabele inbreak op de vrijheid en zelfstandigheid van de ander. En soms ook terecht, natuurlijk. Geen punt. Maar de balans was wel zoek.
* Totale focus op het “leuk zijn” en “leuke dingen”. Alleen de krenten willen uit de relatie-pap. Als je elkaar ziet, moet het vooral leuk zijn, er is eigenlijk nauwelijks ruimte (althans, niet in ons geval) om serieuze conflicten te bespreken, en, mogelijk, ruzie over te maken. In ons geval betrof dit de opvoeding van ons kind. Boosheid, verdriet en andere teleurstellingen moet je kunnen wegslikken tot de volgende (bel)afspraak. (Yep, en hier was ik errug slecht in.)
* Jullie relatie-problemen dan wel conflicten worden op den duur interessante gepreks-onderwerpen voor socials met anderen, maar niet meer voor elkaar. Op den duur het gevoel krijgen dat 20 van je partner’s vriendinnen meer weten over de relatie, en er ook meer invloed op hebben, dan jij. Bij conflicten vooral bevestiging zoeken bij de vriendin-van-dienst.
* Terugtrekken uit conlicten (zie boven); onderhuidse spanning wegens niet “opgeloste” conflicten (zie boven). Met name deze spanningen hebben ons de das omgedaan.
Ik wilde deze punten toch even noemen. Een LAT relatie vergt veel, zeker als conflicten opsteken over kinderen en opvoeding. En ondanks de grenzeloze (nog steeds) wederzijdse liefde, respect, aantrekkingskracht, humor en vertrouwen, kon onze LAT relatie met name door deze valkuilen op de klippen lopen. Da’s een wrange levensles die je liever niet op je 52e pas inziet.
Snap dat het allemaal nogal zuur klinkt. Natuurlijk waren het 16 vooral mooie jaren. Maar hopelijk heeft iemand er wat aan om op tijd het tij te keren :-).
Johan
je maakt hier inderdaad een punt! Ik denk dat communiceren erg belangrijk is (eigenlijk is dat wel in elke relatie). Praten en kijken wat de behoeften zijn van de ander + compromis sluiten. Moeilijk, dat ondervind ik ook. Wij hebben geen kinderen, dus dat is misschien een “voordeel”.
Ik ben morgen 25 jaar getrouwd, en ken latten niet uit ervaring. Ik kan me zeker voorstellen dat het een boel voordelen heeft, maar voor mij zou het niets zijn.
nog gefeliciteerd!! 25 jaar! dat is al een lange tijd. Wat heerlijk.
Pingback: Lage rente en een huis kopen? Is dit een gunstige tijd?
Ik ben 27 jaar getrouwd, maar kan me best wat voorstellen bij latten. Als jullie dat fijn vinden, zou ik dat vooral ook gewoon doen!
🙂 we gaan toevallig een huis kopen, dus dan is het latten over
Ja, herkenbaar.
3 jaar lat relatie, eigenlijk ivm kinden van mn vriendin die het niet accepteren. Laatste tijd gaat het slechter, zijn minder vaak samen. Ik krijg ook gevoel dat ik vereenzaam. Zonder uitzicht op wel iets samen. De relatie is opzich wel prima. Maar met feestdagen ben ik niet welkom. Ze wil graag dat ik bij haar in de buurt ga wonen. Maar wat als het toch mislukt. We hebben het fijn samen. Maar het voelt steeds meer dat het trekken is aan dood paard. In mn ogen is een lat relatie een prima middel elkaar heel goed te leren kennen. Maar toch moet er wel een doel zijn. Waarom zou ik blijven investeren in deze uitzichtloze situatie. Vraag ik mij steeds vaker af. Ondanks dat wij geen ruzie hebben