18 mei “Hardcore never dies!” Of toch wel?

Hardcore

Er is misschien 1 ding dat jullie niet van mij weten, maar ik ga graag naar hardstyle/hardcore feestjes. Misschien is dit een shock voor je, dus neem de tijd om het even te laten bezinken……Nu mocht ik afgelopen zaterdag aanwezig zijn op een hardcore feestje dat georganiseerd was door Soundfeaks Events en ik neem je mee op dit feestje!

Hoe het begon.

Even een throw back in time (misschien herkennen jullie dit wel?!):

Vroegeh (toen ik nog jong, hip en strak was) ging ik op zaterdagavond naar de plaatselijke discotheek (nu mag je dat natuurlijk geen disco meer noemen en is er het dure woord ‘club’ aan gehangen, maar vroeger waren de tijden anders). Je werd afgezet door je ouders rond een uurtje of 10/half 11 en rond sluitingstijd (let wel, dat was niet om 4/5 uur in de ochtend, maar rond 1 uur) werd je weer opgehaald. Mijn vader stond altijd stipt om 1 uur buiten. Was ik er niet? Dan zei hij dat hij mij kwam halen, binnen! Reken dus maar dat ik stipt om 1 uur buiten stond!

Happy Hardcore.

In de disco draaide ze vele Happy Hardcore nummers van onder andere Charly Lownoise & Mental Theo, 2 Brothers on the 4th floor en DJ Paul Elstak. Ik denk wel bekend voor de wat ouderen onder ons. Ik was toen een gabbertje. Oke, niet helemaal, want ik mocht geen Aussie aan, maar het welbekende t-shirt met de teddybeer van DJ Paul Elstak had ik natuurlijk wel! Al hakkend en gabberend kwamen wij de avond op het podium wel door.

Tot in de vroege uurtjes.

Toen vrienden van mij eenmaal hun rijbewijs kregen en wij een auto tot onze beschikking hadden, verplaatsen wij ons van de plaatselijke disco naar de disco in Groesbeek. De tijden werden ook aangepast, want om 1 uur stond mijn vader niet meer buiten te wachten en gingen wij door tot in de vroege ochtend uren. Het kwam regelmatig voor dat wij om 8 uur in de ochtend thuis kwamen. Zondag kon je dan lekker uitslapen om maandag weer fris en fruitig naar school te gaan.

Helaas kan ik dat nu niet meer, want om 2 uur in de ochtend ben ik al half dood en moet ik twee weken bijkomen van 1 avondje doorhalen. Tja, het aftakelen begint toch echt na je 30ste.

Na mijn 20ste.

De tijden veranderde en mijn interesses ook. Ik wilde ontdekken en ging naar mijn eerste festival. Vele volgende zoals Decibel (toen nog betaalbaar! Voor €20 had je een ticket), Master of Hardcore, Erotic City, Ghosttown, Dance Parade Rotterdam, Trance Energy en vele andere. Nu ben ik de 40 gepasseerd, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik hou nog steeds van een feestje met de beats van de hardere stylen in de boxen.

Fortress Cruise 2018

Zo kwam ik het event van Soundfreaks Events tegen op Facebook en ik was gelijk onder de indruk van de line-up. De welbekende Darkraver kwam draaien en mijn all time favorite: Korsakoff. Daarnaast werd het ook nog eens gehouden op een wel heel verrassende locatie: een partyboot! Daar moest ik dus wel bij zijn.

Om 14.30 gingen wij aan boord en om 15.00 vertrok de boot vanaf de kade in Zaandam. Met het zonnetje hoog boven ons, een temperatuurtje van 24 graden en heerlijke beats, voeren wij het IJmeer op. Langs de kade hadden wij wel wat bekijks. Dat kom je natuurlijk ook niet elke dag tegen. Bovenop het dek draaide ze techno. Niet mijn ding, dus die sla ik even over. Maar benedendeks was mijn area. Hardcore beats dreunde de boxen uit.

Feel the Beat

Rond een uurtje of 6 ging Darkraver draaien. Ik vind hem altijd goed draaien, dus de sfeer zat er lekker in. Daarna kwam The Viper van 19.00 tot 20.00 uur en van 20.00 tot 22.00 kwam Korsakoff. Deze vrouw draait zoals het moet: uptempo, heerlijke beats, goede overgang en een kick ass sound. Samen met Re-Style was ze verantwoordelijk voor twee uur stampen.

Mental Penetration sloot aftoen we weer de haven kwamen binnen varen. Helaas was dit geweldige avontuurtje weer over en moesten we weer van boord.

Wat vond ik van Fortress Cruise 2018?

Ik kan hier maar 1 ding over zeggen: Soundfreaks Events: Top gedaan! De sfeer was echt fantastisch, de DJ’s draaiden als vanouds, de muziek denderde uit de boxen en de vibe was heerlijk. Ik zeg: Volgend jaar weer, I am in!!!

Maar nu de vraag:

Hardcore never dies?

Nee. Deze hardere style muziek is nog springlevend. Helaas hangt er een soort taboe om deze muziek. Het wordt geassocieerd met asociaal, drugs en geweld. Niets van waar. De mensen zijn namelijk op zo’n feest, 1 grote familie. Ze komen voor de muziek, niet voor narigheid. Natuurlijk zul je er altijd rauwdouwers tussen hebben zitten, maar dat heb je overal. De sfeer is altijd erg gemoedelijk. Je maakt snel een praatje met mensen, ontmoet liefhebbers van de hardere stylen en maakt er samen 1 groot feest van. En daar gaat het toch om?!