21 feb Een hersentumor, je zal het maar hebben!

Hersentumor

Zondag 18 februari 2018, 9.45 uur. De vriend van mijn moeder belt dat het niet goed gaat met haar. Ze is niet meer aanspreekbaar en heeft enorme hoofdpijn. Ambulance kwam direct en hop naar het ziekenhuis. Gelijk een scan gemaakt en wat blijkt: een hersentumor. Je wereld stort in.

Wat vooraf ging.

Zoals jullie misschien eerder hebben kunnen lezen heb ik eind vorig jaar al veel te stellen gehad met mijn schoonvader, die met spoed een 10 uur durende openhart operatie heeft ondergaan, waarna er flinke complicaties zijn opgetreden. Daarnaast ben ik 10 jaar geleden mijn vader al verloren aan COPD. Als je dan dit soort nieuws krijgt, hakt dat er wel even flink in.

Je wereld stort in.

Als een malle gelijk naar het ziekenhuis gereden. Je bent natuurlijk in alle staten, maar het lijkt net of een film zich afspeelt en het niet echt gebeurt. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen zag ik mam liggen en ik brak. De neuroloog kwam en vertelde ons uitgebreid wat er aan de hand was. Het was niet goed, ze had een tumor in haar hersenen, maar hij wilde eerst een MRI scan maken om alles in kaart te brengen. Dat zou de dag erop gebeuren. Voor nu kreeg ze vochtafdrijvende medicijnen om het vocht dat zich had opgehoopt in haar hersenen weg te halen, pijn medicatie en antibiotica. We konden verder niets doen en zijn (na uren in het ziekenhuis te hebben gezeten), naar huis gegaan.

De volgende dag.

Die ochtend kreeg ik gelukkig goed nieuws dat mam weer bij was en lekker aan het eten was. Dat gaf de burger weer moed. Weer met gierende gympjes naar het ziekenhuis en daar lag ze dan in haar bedje, lekker van de boerenkool te smullen. Dat was erg fijn om te zien. Helaas kregen we die dag nog niet de uitslag van de MRI, dus weer een nacht niet slapen, volgde.

De uitslag:

Eigenlijk waren we allemaal van het ergste uitgegaan. Het was en is natuurlijk ook niet niks, maar wat we toen te horen kregen, verraste ons allemaal. De hersentumor bleek niet kwaadaardig, maar goedaardig te zijn. Het is een hersenvliestumor (ook wel een meningeoom genoemd), die gelukkig goed operabel is. Eigenlijk is het het beste van het slechtste wat je kan hebben!

Ze wordt waarschijnlijk in het UMC geopereerd, maar voor dat dat zo ver is, moet eerst de druk in haar hersenen afnemen. Verder hadden ze ook een ontsteking gevonden in haar longen, waar ze nu antibiotica voor krijgt. Dit moet ook eerst haar lichaam uit zijn voordat ze kunnen opereren. Al met al hebben we nog een enorme lange weg te gaan, maar die weg slaan we wel in met goede moed!

Achteraf.

Achteraf zijn veel symptomen te verklaren. Zo vergat ze soms dingen, was ze afwezig en stond ze niet helemaal stabiel op haar benen. Maar dat is allemaal achteraf. De neuroloog vertelde ons dat hoofdpijn 1 van de laatste symptomen is die je krijgt als je een tumor in je hersenen hebt. Let dus vooral ook op of er andere verschijnselen zijn zoals:

• epilepsie;
• braken
• hoofdpijn achter de ogen, met een drukkend maar niet- kloppend karakter;
• misselijkheid;
• psychische stoornissen;
• spraakstoornissen;
• dubbel zien
• verlammingsverschijnselen;
• epileptische aanvallen;

Wil je meer lezen over hersentumoren, wat de symptomen zijn, welke variaties er zijn? Dat kun je op de site van stop hersentumoren vinden.