Onzeker

Zoals jullie misschien al weten heb ik OCPS (Obsessieve Compulsieve Persoonlijkheids Stoornis). Een mond vol en een flinke hap om te handelen, maar ik overleef het! Ja, overleven. Dat is het bij mij vaak. Hup, op de automatische piloot en door gaan. Maar dan loop ik mezelf enorm voorbij en liggen er allemaal valkuilen op de loer en staan er grizzly beren op de weg. Hoe ga ik met die OCPS en onzekerheid om?

De ham-vraag!

Zoals jullie misschien wel eerder hebben kunnen lezen, heb ik een Obsessieve Compulsieve Persoonlijkheidsstoornis (OCPS) met Borderline trekken en een depressie. Ik ben er voor in therapie geweest voor bijna 5 jaar lang. Dat heeft mij goed gedaan, maar soms steekt helaas die depressie weer zijn kwade kop op. Dan heb ik een opfriscursus nodig, zoals ik dat zelf noem. Maar hoe komt het toch dat het steeds weer terug komt? Wat kun je ertegen doen? En hoe ga je ermee om?

Hersentumor

Zondag 18 februari 2018, 9.45 uur. De vriend van mijn moeder belt dat het niet goed gaat met haar. Ze is niet meer aanspreekbaar en heeft enorme hoofdpijn. Ambulance kwam direct en hop naar het ziekenhuis. Gelijk een scan gemaakt en wat blijkt: een hersentumor. Je wereld stort in.