Reünie en pesten.

Aankomende zaterdag heb ik een reünie van mijn basisschool. Je zult denken “leuk”, maar ik vind het doodeng!

Reünie van de basisschool:

Dan zul je nu zeggen: ‘waarom ga je er dan heen?’ Nou, Dat zal ik proberen uit te leggen.

Als eerste wil ik met klem zeggen dat ik niemand iets kwalijk neem voor wat er is gebeurt. We waren allemaal nog kinderen die geen weet hadden van onze acties en de consequenties daarvan.

Basisschool:

Vroeger was ik een dromertje. Ik was stil, verlegen en teruggetrokken. Ik durfde niet veel te zeggen en als ik wat zei was het meer van ‘ja en amen’. Daardoor was ik ook totaal niet populair. Geen probleem natuurlijk, zou je nu zeggen, maar als je jong bent, wil je zo graag ergens bij horen.

Pesten/negeren:

Ik werd niet gepest, maar wel genegeerd. Soms was ik erg eenzaam. Ik had een hele goede vriendin, maar helaas werd ik aan de kant gezet toen er een nieuw meisje kwam. Ik neem haar niets kwalijk, maar het heeft mij wel erg verdrietig gemaakt. Dit gebeurde helaas daarna nog een keer. En ik durfde er niets van te zeggen of er iets aan te doen.

1 incident staat nog in mijn geheugen gegrift. Ik was uitgenodigd door een jongen om mee te gaan naar een tuinfeest. “IK” of all people!!!!!! Wat was ik in mijn nopjes. Werd ik dan toch nog gezien? We kwamen aan bij het tuinfeest en de populaire meisjes stonden allemaal bij elkaar. Toen ik binnen kwam keken ze allemaal raar op en zeiden “wat doe jij hier?” en “wie heeft jou uitgenodigd?”. Wauw, dat was een steek in mijn hart. Wat voelde ik mij klein worden. De hele avond heb ik ook “in een hoekje” gezeten en niets gezegd en wat was ik blij dat we weer naar huis gingen.

Nu:

Het heeft mij gevormd en gemaakt tot wie ik nu ben. Ik ben een sterke vrouw geworden die niet meer over zich heen zal laten lopen en die een mening heeft. Maar toch vind ik het eng om mijn “demonen” van vroeger onder ogen te komen. Ik ga er heen om het af te sluiten en mijn angsten onder ogen te komen. En wie weet, wordt het gezellig en heb ik mij druk gemaakt om niets!

Conclusie: Kinderen weten niet wat ze zeggen en wat de consequenties hier van zijn. Maar ik denk dat we kinderen hier wel bewust van kunnen en moeten maken. Pesten is een taboe onderwerp, maar met grote gevolgen! Laten we met z’n alle daar iets aan doen! Want het komt helaas niet alleen voor bij kinderen.