Eenzaam.

Ja, dat heb ik soms. Ik voel mij dan letterlijk “Alleen op de wereld”. Dan kan ik huilen om niets en zit ik op de bank en voel mij echt eenzaam. Mijn gedachten gaan dan van hot naar her. “Ik ben niet goed genoeg”, “Niemand vind mij aardig”, “Ik doe niets goed” en “Ik ben een mislukkeling”. Allemaal gedachten die niet reëel zijn, maar op dat moment weet ik niet beter. het liefste wil ik in mijn bed kruipen en slapen. Maar hoe komt dat toch, dat gevoel en (nog belangrijker) hoe kom ik ervan af?