Onzeker

Zoals jullie misschien al weten heb ik OCPS (Obsessieve Compulsieve Persoonlijkheids Stoornis). Een mond vol en een flinke hap om te handelen, maar ik overleef het! Ja, overleven. Dat is het bij mij vaak. Hup, op de automatische piloot en door gaan. Maar dan loop ik mezelf enorm voorbij en liggen er allemaal valkuilen op de loer en staan er grizzly beren op de weg. Hoe ga ik met die OCPS en onzekerheid om?

De ham-vraag!

Zoals jullie misschien wel eerder hebben kunnen lezen, heb ik een Obsessieve Compulsieve Persoonlijkheidsstoornis (OCPS) met Borderline trekken en een depressie. Ik ben er voor in therapie geweest voor bijna 5 jaar lang. Dat heeft mij goed gedaan, maar soms steekt helaas die depressie weer zijn kwade kop op. Dan heb ik een opfriscursus nodig, zoals ik dat zelf noem. Maar hoe komt het toch dat het steeds weer terug komt? Wat kun je ertegen doen? En hoe ga je ermee om?

Eerder hebben jullie al kunnen lezen dat mijn lieve vriendin, Sanne van der Eerden, een gastblog heeft geschreven over haar Burn Out. Nu Lees je het vervolg:

Het monster dat een burn out heet

Deel 2 En daar sta je dan. Daar zit je dan. Daar lig je dan. Daar…. Tja je hebt geen idee wat je doet of wat je moet doen. Het enige wat je weet is dat je zo moe bent. Zo ontzettend moe. Je weet dat het niet goed met je gaat. Je weet dat je niet meer normaal functioneert. Maar waarom? Daar begint het proces. Waar is het fout gegaan. Waarom ben je hier terecht gekomen? In een futloos lijf dat van allerlei signalen afgeeft waar je met je hoofd niet bij kan.

Mijn lieve vriendin Sanne van der Eerden is schrijfster en wat ben ik trots op haar, maar nu heeft ze toch echt wel een probleem en die gaat ze met jullie delen in een gastblog:

Het monster dat een burn out heet

Deel 1 Ik werk in de horeca. Ik ben bedrijfsleidster in een luxe restaurant. Niet dat dat laatste er echt iets toe doet. Want een functie is ook maar gewoon een stempel. Het hele leven ben je bezig met ontwikkelen en groeien. Groeien naar iets wat bij jou past. Of echt helemaal jouw ding is of hoort te zijn. Hoe meer je erover vertelt en er in gelooft, hoe meer het daadwerkelijk ook iets wordt wat helemaal jouw ding zou moeten zijn. Hoe meer je het aanneemt, en er uiteindelijk zelf in gaat geloven.