Ik heb al een tijdje niet een persoonlijke blog geschreven en ik vond het er nu wel tijd voor worden. Het is een beetje stil rondom mijn blog de afgelopen weken en dat heeft een rede: ik ben gestopt met antidepressiva en ik kan je zeggen: the struggle is real.
Zoals jullie misschien al wel weten heb ik een Obsessieve Compulsieve Persoonlijkheid Stoornis en borderline. Ik heb 5 jaar lang ik dagbehandeling gezeten en loop nog steeds af en toe bij een psychiater als ik het nodig heb. Nu we allemaal verplicht thuis zitten is het voor mensen met psychische problemen een enorme uitdaging om niet terug te vallen. Hoe ga je er mee om?
Zoals jullie misschien al weten heb ik OCPS (Obsessieve Compulsieve Persoonlijkheids Stoornis). Een mond vol en een flinke hap om te handelen, maar ik overleef het! Ja, overleven. Dat is het bij mij vaak. Hup, op de automatische piloot en door gaan. Maar dan loop ik mezelf enorm voorbij en liggen er allemaal valkuilen op de loer en staan er grizzly beren op de weg. Hoe ga ik met die OCPS en onzekerheid om?
